Przystań

oderwani od celu

wciąż gonimy wiatr

dotąd zaplątani

nim dane  będzie

jeszcz przed świtaniem

przeżyć jeden zmierzch

usychamy tęsknotą

niespełnionych pragnień

siłą nowych złudzeń

jak głodne pisklęta

co łykają wszystko

byle głód oszukać

gdzieś zziębnięte serce

nagle bić przestaje

za późno na czułość

-iśka-