Przystań

my żywi pracujemy na radość

siłą natężenia umysłu

zmysłami ciała

w pośpiechu za półszczęściem

mijamy wyciągniętą dłoń

czas  łaskawy się kurczy

ci co odeszli przed nami

umywali innym stopy

my żywi pracujemy na radość

siłą każdego oddechu

nienakarmionym pragnieniem

mijamy zziębniętą twarz

czas  łaskawy się kurczy

ci co odeszli przed nami

z godnością cierpieli

my żywi pracujemy na radość

twardo stąpając po ziemi

                                                                                                -iśka-

na wykwintnych stołach 

waży się ludzki los 

gdzie nie widać granicy 

ponad pępkiem 

na opuszczonej ziemi 

bezradność obnaża prawdę 

gdzie przepych 

ograbia ludzką godność 

za jedną garść ryżu 

uśmiech rozrzedza krew 

tak między nami 

zionie przepaść 

otwarte przebite serce 

ugodzone niewiernością 

w kokonie cierpliwości  

stwarza nowy świat

-iśka-