Między nami

na wykwintnych stołach 

waży się ludzki los 

gdzie nie widać granicy 

ponad pępkiem 

na opuszczonej ziemi 

bezradność obnaża prawdę 

gdzie przepych 

ograbia ludzką godność 

za jedną garść ryżu 

uśmiech rozrzedza krew 

tak między nami 

zionie przepaść 

otwarte przebite serce 

ugodzone niewiernością 

w kokonie cierpliwości  

stwarza nowy świat

-iśka-